سلام
امروز بعد از چندسال بدون بچه زدم از خونه بیرون . با داداشم رفتیم جمهوری کار داشت خیلی عالی بود کلی گشتم . البته دلم برای عسلکم تنگ شده بود ولی انقدر امروز حال داد که میشه یه روز دلتنگیرو تحمل کرد .
کاشکی میتونستم مثل قبل از ازدواج صبح زود برم بیرون تا بعد از ظهر خسته و کوفته برگردم خونه . خیلی دلم میخواد برم تو محیط بیرون از خونه . احساس سبکی میکنم .
فکر نکنید من آدم بی جنبه ای هستم فقط روحم احتیاج به تکاپو داره احتیاج به فضای آزاد بذای فکر کردن . این نشستن تو خونه و همش کار خونه کردن منو قانع نمیکنه اصلا فکر میکنم برای همینه افسدگی گرفتم ولی امروز خیلی حالم جا اومد الان هم با اینکه حدود دو ساعت پیاده راه رفتم اصلا خسته نیستم .
دعا کنید بتونم برم بیرون از فضای بسته و به پروازروحم دست پیدا کنم
خاطرات یک 107ی - قسمت سوم
آقای ارواحیان ناظم ما یه پیکان مدل ۴۹ داشت که با زحمت فراوون . . .
.
.
تشکرات صمیمانه و الزاما جمعی
1- "بچه های آسمان" عنوان یک فیلم است.
۲- فیلم مذکور در سال ۱۳۷۵ یا ۱۳۷۶ توسط مجید مجیدی نوشته و کارگردانی شد.
۳- نکات ۱و ۲ فاقد ارزش هستند . . .
.
.
اه که همیشه چقدر زود دیر می شود
حتی بدون آنکه بدانیم دیر می شود، دیر می شود
و همه چیز آنقدر سرد و طبیعی جلوه می نماید که گویی از ابتدا دیر شده بود
.
.
.
3 مطلب بالا را آپ کرده ایم
خوشحال می شویم سری هم به ما بزنید
دعا می کنم.
عالی بود من شما رو لینک کردم البته با اجازه
من هم هنگام داشتن این احساس پیاده روی را و مطالعه را انتخاب میکنم ولی خیلی زود دیر می شود