چشم من بیا منو یاری بکن
گونه هام خشکیده شد کاری بکن
غیر گریه مگه کاری میشه کرد
کاری از ما نمیاد زاری بکن
اون که رفته دیگه هیچ وقت نمیاد
تا قیامت دل من گریه میخواد
روز جهانی مخابرات
وقتی که روز جهانی مخابراته شما تو مملکتت یه سرویس میری و برمیگردی تا کانکت شی.دست همه درد نکنه...
وقتی آدم احساس میکنه دیگه اینجا کاری نداره.نه اینکه همه کاراتو کردی،بلکه وقتی ببینی نمیتونی کاری بکنی.پس دلت میخواد یکی دستتو بگیره و بری آسمونا...
سلام تازه!
سلام
میخواستم یه سری چیزا عوض شه.ولی نشد.هنوزم اتاق من لقب زیبای دیوونه خونرو حفظ کرده.
چرا دیوونه خونه؟خودمم نمیدونم.اتاق من چیزی نیست جز یه چهاردیواری با یه فرش قرمز،پردهء نارنجی،یه میز آرایش نارنجی،میز کامپیوتر،یه صندلی که مال پیرزناس و یه قفسه پر کتاب.که همه جور کتابی توش پیدا میشه.از شکر تلخ گرفته تا قرآن.
حالا که من هنوز صاحب دیوونه خونه هستم پس بذار دنیای تازه رو هم داشته باشم.چون اونجوری باید تو اتاقم بستری بشم.
سلام دنیای تازه.سلام به همهء دوستای گلم.
دیگه امکان نداره ترکتون کنم.چون نمیتونم.
بنفش
وقتی صدام زد و بوسیدم هنوز چشمام بسته بود و فکر میکردم خوابم.ولی بوی عطرش فهموند که خودشه و تازه اومده خونه.یه ذره چشمامو باز کردم ولی به خاطر نور دوباره بستمشون. نمیدونم چرا داداشیم منو یاد رنگ بنفش میندازه.وقتی عطرشو حس میکنم تا چشمامو می بندم همه جا بنفش میشه.
یار سفر کرده...
ای یار سفر کرده باز آی وبه منزل آی
بر این دل مجنونم نوری ز رخت بنمای
افسون تو هستم من افسون نگاه تو
آن نرگس چشمانت روشن کندم فردای
روزی که تو را دیدم در دام تو افتادم
کن مرحمتی بر من بند از دل من بگشای
جان از تن من چون رفت عشق تو نخواهد رفت
این عشق مرا بنگر بر آن نظری فرمای
هر روز تورا بینم در شور و شر و گرما
هر روز به من گردد مستولی غم و سرمای
من در دل خود گویم با هر غم وهر شادی
ای یار سفر کرده باز آی و به منزل آی...
سلام
این به اصطلاح شعری که نوشتم اولین سرودهء من هستش.میدونم اصلاً جالب نیست.ولی خب شعری که ساعت ۳ نیمه شب به سر آدمی که تا حالا فقط شعر رو خونده بیاد بهتر از این نمیشه. دوستان بدون تعارف نظراشونو بگن لطفاً.ممنون میشم.