بهم سربسته گفت من نفهمیدم.
دنیای مجازی خداحافظ.ازت متنفرم.بدترین ضربه های عمرم رو تو بهم زدی.ازت بدم میاد.دیگه قدم اینجا نمیذارم.نگید اگه خواستیم حالتو بپرسیم چی.میخوام با دنیای واقعی هم خدافظی کنم.بعضی از آدما خیلی راحت خدافظی میکنن.منم از اونا یاد میگیرم.
به سراغ من اگر می آیید...
لطفی در حق من بندهء ناچیز کنید
که زراه آمده برگردید
ودگر پشت سر خود را نگاهی نکنید
یاد داشته باشید پس از آن
به تمام کسانی که قصد خلوت تنهایی من را دارند
یاد آوری کنید
که من همچون جغدی
گوشه تنهایی را
باخود تقسیم کردم
دوستان به من لطفی کنید
به سراغ من دگر نیایید...
همیشه همینجوره.آدمهای نامناسب تو فرصتهای مناسب و آدمهای مناسب تو فرصتهای نامناسب به هم میرسن.